Aangewezen Generaal Kampioen VNCC 2004

Johanna de Groot, Vroomshoop,  is 900 man te sterk

 

Naar mijn bescheiden mening is het in de lange geschiedenis van de Vrienden Nationale Concoursen Club (VNCC) niet eerder voorgekomen, dat een vrouwelijke duivenliefhebber met de hoogste eer ging strijken daar waar het één van de generale titels betrof; in dit geval het aangewezen kampioenschap oude duiven. Een knappe prestatie om als vrouw tussen al dat mannelijke geweld je staande weten te houden. Sterker nog: als de beste liefhebber te eindigen. Op de jaarlijkse prijsuitreiking op 13 november a.s. (al weer voortijdig volgeboekt) zal voorzitter Henk Geerink hier zeker de nodige aandacht aan besteden.

Johanna de Groot

Sinds 1989 waagde Piet de Groot zich samen met zijn Johanna op het duivenpad, maar lang mocht de pret niet duren, want al spoedig kreeg Piet last van een duivenmelkerslong. Noodgedwongen moest dit sympathieke koppel stoppen met de duivensport. Toch kon Johanna het niet laten en ging met een hokje duiven verder bij haar oom Nieke Mulder. Wonder boven wonder ging het met Piet langzaam maar zeker steeds beter. Zolang hij maar niet in direct contact kwam met duiven, bleek er weinig of niets aan de hand. Daarom werd in 1992 op eigen bodem weer gestart met de duiven. In feite kon Johanna nu achter haar eigen huis de duivensport weer oppakken. Dat deed en doet ze nog steeds met vol enthousiasme. Vele uren per dag besteedt ze aan haar hobby. Piet geniet er op de achtergrond van. Elke dag zijn de duiven onderwerp van gesprek en maken Piet en Johanna de plannen voor de toekomst. Het enige wat Piet daadwerkelijk kan doen voor de duiven is het schilderen van de hokken en af en toe wat veranderingen of een verbouwinkje plegen. Vanaf de herstart in 1992 volgde Johanna het volledige programma, maar steeds meer kwam de interesse voor de fond naar voren. Wanneer “de grote vluchten” speelden, ging Johanna vaak een kijkje nemen bij Harald Zwiers, Den Ham of bij vriendin Christianne Niks (Combinatie Niks, Westerhaar).

Langzaam aan De Fond op.

In 2001 werden dan ook de eerste stappen op de grote fond gezet. Allereerst moesten er duiven komen, die de lange afstanden aankonden. Daarom werden in 2001 eieren gehaald bij Harald Zwiers, de man die met name geslaagd is met de Van de Wegen duiven via Anton Ruitenberg uit Zwolle, met name uit de lijn van De Parel. Ook werd er naar Drijber gereden om aan te kloppen bij Joop en Gerda Kiekenbelt en verder werden er eieren gehaald bij de combinatie Keun en dochter in Donderen. Met deze duiven is Johanna bezig om een stammetje met duiven op te bouwen, waarbij nog één duif genoemd moet worden: een doffer van Sjors Dusarduijn uit Groede. Zo bestaat het hok momenteel uit 33 vliegkoppels en worden er  rond de 50 jonge duiven gekweekt. De oude duiven zijn verdeeld over 3 afdelingen: 2 x 12 broedbakken en 1 x 9. De jaarlingen werden in 2002 op de programmavluchten ingespeeld, enkelen werden op Ruffec van dat jaar gezet, waarbij er één duif zich al direct goed liet zien; het was de 643 uit de Parelduivin van Harald Zwiers. Deze duivin speelde meteen al een 1e in vereniging, een 1ste in de cc en een 22e in de kring tegen 2255 duiven. In 2003 werd op Ruffec en Bergerac gespeeld, nadat de overnachters zo’n 1000 km als voorbereiding achter de vleugels hadden. Ook werden de duiven nog een aantal malen zelf weggebracht. Johanna liep bepaald niet in tien sloten tegelijk: de helft van de duiven ging naar Ruffec, de andere helft naar Bergerac. In die beginfase van de opbouw werden de risico’s op verlies zo klein mogelijk gehouden. De 683 (“Gerda”, genoemd naar Gerda Kiekenbelt) liet zich op Ruffec uitstekend zien met een 1e in de vereniging tegen 264 duiven; een 4e in de CC tegen 970 duiven en een 13e in de Kring tegen 3700 duiven. Geduld is een schone zaak!

Seizoen 2004, de echte start.

Dit seizoen werd een “echte” start gemaakt met de specialisatie op de overnachtfond. Aan alle vluchten van het VNCC-programma werd deelgenomen, behalve aan de 1ste St.Vincentvlucht. Johanna:”Ik wilde St,Vincent overslaan, omdat mijn duiven nog te jong waren om direct al een zware vlucht voor de kiezen te krijgen. Ik wilde wel Mt de Marsan  spelen, omdat dit station een kortere afstand heeft  In 2005 zou ik pas St.Vincent spelen.. Maar Mt de Marsan werd uiteindelijk dan toch St.Vincent”  Johanna heeft het uitstekend gedaan; over 8 vluchten (je mag  één  vlucht laten vallen voor het kampioenschap) heeft ze een prima resultaat behaald  Niet alleen een 1ste plaats aangewezen generaal, maar ook haalde zij een 15e  plaats bij het onaangewezen generaal kampioenschap.

Op de volgende wijze werd gepresteerd:

Brive 895 km-4910 duiven 18 mee: 88e  (2e get. 01-1235683, Gerda, Internationaal 349 van 9615 duiven)-164-202-229-246-374-550-595-640-758-892.(60%)

St. Vincent: niet deel genomen.

Angouleme: 889km-3042 duiven, 14 mee: 217e (1e  get. 01-1235683, Gerda, Internationaal 190 van 6811 duiven)-594-598-629-653-734-750. (50%)

St.Vincent 1142 km-1084 duiven, 3 mee: 92e (1ste getekende 02-1022350, de Natja , een Zwiers x Kiekebelt)-218 (66%)

Dax Intern. 1089 km 396 duiven,  4 mee: 29e (01-1235656) (25%)

******************************************************************************************************************************

Johanna de Groot, Vroomshoop, was alle mannen te sterk af


St. Vincent is voor vele liefhebbers van de middaglossingen het hoogtepunt van het
vliegseizoen. Een echte fondvlucht die zich per definitie afspeelt rond de langste dag.
Naarmate de duiven noordelijker kwamen, werd de zuidelijke wind steeds sterker. Toch
was er geen sprake van nachtelijke aankomsten. De langste afstanden profiteerden het
langst van de wind op de staart en dit is dan ook terug te vinden in de uitslag: de
kopprijzen zijn te vinden bij de liefhebbers met een afstand boven de 1100 km.
De enige en echte winnaar werd Johanna de Groot uit Vroomshoop: een begrip in onze
duivensport. Altijd aanwezig op menig feestavond en door iedereen zeer gewaardeerd.
Met slechts 3 duifjes mee werd ze 1ste tegen 1106 duiven en speelde ook nog een 166ste
plek met 3 duiven mee meer dan 60% prijs. Prima toch? De overwinning kwam voor
rekening van een duivin ingemand op een jong van 4 dagen. De vader van deze duivin is
een zoon van Rooie Japie van Harold Zwiers uit Den Ham, terwijl de moeder stamt uit de
Rika-lijn van Arjan Beens. Vorig jaar (2012) op St.Vincent was een dergelijke kruising
eveneens succesvol.
Dat een verandering niet altijd een verbetering hoeft te zijn, bewijst het feit, dat Johanna in
het najaar van 2008 een nieuw 6 meter hok liet plaatsen. Johanna: “Sinds die tijd ging het
3 jaar op rij alleen maar bergafwaarts met de prestaties. De duiven mankeerde om de
haverklap wat. Totdat Bennie van Dijk de helpende hand bood.. Uiteindelijk wist hij de
juiste luchtstroom in het hok tot stand te brengen, Dat ging niet van vandaag op morgen.
In feite zijn we er een aantal jaren mee bezig geweest. Maar de prestaties werden
langzamerhand beter”, aldus Johanna. Deze overwinning is dan ook het bewijs dat
Johanna op de goede weg zit. Toeval of niet: Bennie van Dijk eindigde op deze vlucht als
tweede vlak achter haar. Op maandag voor de inkorving van een grote vlucht laat Johanna
haar duiven altijd even controleren door Benne op de meest voorkomende ongemakken.
Principe van Johanna is wel, dat de duiven zo veel mogelijk op zo natuurlijk mogelijke
wijze begeleid worden. In feite heeft Bennie een groot aandeel in de betere prestaties van
Johanna.
Johanna vertelde verder, dat ze dit seizoen met 40 duiven begonnen was en dat er
momenteel nog 30 rondvliegen. “De meeste verliezen betrof de jaarlingen. Ik wijt het aan
de geringe ervaring. Ik verduister de jonge duiven niet, zodat ik ze maar een paar vluchten
mee kan geven. Dus weinig ervaring. Dit jaar ben ik dan ook begonnen met verduisteren
van de jongen al was het alleen maar om ze meer ervaring op te laten doen en... minder
kans op verliezen onder de jaarlingen.
Het hokbestand voor de Marathonvluchten komt van oorsprong van de hokken van Harold
Zwiers, Arjan Beens, Kiekenbelt en Bennie van Dijk. Ook nog een doffer van Mark van den
Berg: “Bontje Mark”.
Van harte gefeliciteerd met deze overwinning en laten we hopen dat deze stijgende lijn
voortgezet wordt!
Jan Gremmen

Uitslag 14-06-2013 St.-Vincent-de-Tyrosse VNCCLossing: 13:00:00 Wind: Z-ZW 2-4 Aantal duiven: 1106 Aantal deelnemers: 238
Prs Vlg Naam Plaats Me Get Afstand Ringnr Zuiver Snelheid Pntn Bedrag


1 166 Johanna de Groot Vroomshoop 3 3 1138,295 0-1201102 09:28:24 1338,543 500,0 47,00
2 18 B. van Dijk Westerhaar 4 4 1139,441 8-1428384 09:29:19 1338,445 498,2
3 181 Heezen - Goossens Beltrum 8 1 1100,734 9-1943952 09:05:39 1329,950 496,4 234,50
4 43 Jelle Jellema Nijverdal 7 1 1124,263 0-1221795 09:25:44 1326,198 494,6 146,50
5 244 Comb Seelen Borne 5 3 1130,340 0-1756720 09:31:10 1324,876 492,8 17,00
6 9 W. Weerink Wierden 10 3 1129,530 9-1746653 09:51:46 1292,714 491,0 47,00
7 H.Spies Almelo 5 5 1134,765 9-1741934 10:02:28 1282,992 489,2
8 277 K.Jonkers & dht. Enschede 5 1 1130,154 8-1029446 10:05:19 1273,676 487,4
9 21 W. Weerink Wierden 10 5 2/6 0-1185374 10:13:14 1261,716 485,6
10 Comb J. Stern Ulft 4 2 1078,509 9-1938462 09:39:37 1251,730 483,8

******************************************************************************************************************************

LIMOGES 2009    “EEN PITTIGE OPENINGSVLUCHT”!

Al bij het inkorven van de duiven wist men in Borne al dat Limoges 2009 zeker niet gemakkelijk zo gaan. De weersvoorspellingen waren duidelijk: een overheersende NO-wind op vrijdag en zaterdag. Opmerkelijk was dat dit gegeven nauwelijks van invloed was op het aantal wedstrijdduiven. Er werden 612 duiven door een kleine 93 liefhebbers ingekorfd.   Toch zag je wel de invloed van de te verwachtend wind terug bij het aantal jaarlingen. Slechts weinig liefhebbers durfden dit risico te lopen, zeker met de gedachte rondlopend “het seizoen is nog lang”.

Onze duiven werden vrijdagmiddag om 13.30 gelost met een stevige no-wind.

Het was Henk van Pijkeren uit Rijssen die het geluk mocht proeven om de snelste duif te draaien van ons inkorfcentrum, en tevens een vroeg e binnen het VNCC met de 5e plek. Hij draaide een nestduivinnetje op een jong van zes dagen oud. Het was haar tweede overnachtvlucht. Daarvoor werd ze gespeeld op Bergerac, in feite was ze de eerste twee jaar voorzichtig gespeeld.  De tweede duif viel bij Benno Kastelein uit Hengelo. Benno draaide zijn jaarling om 10.48. En er vielen in die hoek in 7 minuten tijd vier duiven, want Benno draaide zijn tweede duif om 10.55 goed voor plaats 6, maar Herman Sabel had boze plannen met Limoges. Hij had vijf duiven klaargemaakt voor deze vlucht en hij pakte om 10.49 en 10.55 goed voor plaats 3 en 7. Jan Slaghuis uit Vroomshoop wist zich tussen het Hengelose geweld te voegen hij pakt de vierde en vijfde prijsduif, ook in dezelfde minuut.  Plaats zes werd door Benno ingevuld en Herman neemt zeven voor zijn rekening. Een van onze vrouwelijke liefhebbers Johanna de Groot gaf tegenwicht aan het mannelijke geweld, want zij draait om 11.10 haar tweede getekende en werd hiermee 8e verder pakte ze maar liefst 7 prijzen van de 9 gekorfde duiven. W. van Vreeswijk uit Rijssen eist de negen plek op. Ja, Rijssen lag goed bij deze vlucht, lijkt me. Als afsluiter van de eerste 10 snelste duiven, zien we Gerard Besselink uit Almelo. Hij draait dit duivinnetje ( dochter 301 voor de kenners onder ons) om 11.11. Daarna was Borne aan de beurt, Comb. Seelen werd 11e, gebr. Ellenbroek 12e Louis Mulder werd 13, Comb. Blokhuis 14 en Geert Ros uit Delden werd 15e.

Bij het afslaan van de klokken hadden van de 93 liefhebbers  53 liefhebbers een of meer prijswinnende duiven geconstateerd. Dit feit zegt genoeg over de zwaarte van deze vlucht

******************************************************************************************************************************